Wydawnictwo

„Nie oddamy Sierpnia!” to hasło, które odmieniano przez wszystkie przypadki w latach osiemdziesiątych XX w. W zaledwie trzech słowach mieści się idea Niezależnych Samorządnych Związków Zawodowych „Solidarność”, jak i całkiem przyziemna praca, m.in. w podziemnej poligrafii. Drugi obieg wydawniczy, czyli system druku i kolportażu treści poza wszechwładną w Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej cenzurą, obejmował biuletyny, książki, plakaty oraz Pocztę Niezależną. Na ten fenomen lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku składają się Poczty Strajkowe, Obozowe i Podziemne. Wszystkich znaczków, stempli, kart pocztowych czy całostek nie sposób zliczyć. Szacunki Stanisława
Remuszki z początków lat dziewięćdziesiątych mówią o pięćdziesięciu milionach wydanych znaczków. Rzecz jasna samych projektów było zdecydowanie mniej, niemniej wartość ta przemawia do wyobraźni. Nieskrępowane oficjalną propagandą wydawnictwa drugoobiegowe powielały zakazane treści. Co ważne, swoim funkcjonowaniem Poczta Niezależna łamała państwowy monopol obejmujący działalność Poczty Polskiej. Dzięki podejmowanym działaniom jednocześnie kwestionowała władzę państwową, której prerogatywy zostały przejęte na cele odmienne od propagandowych.