Najpierw zdobywali wiedzę i umiejętności praktycznie, a teraz dzielą się nimi ze zwiedzającymi wystawę stałą ECS. „Wystawa mówiona” to projekt realizowany przez wolontariuszki i wolontariuszy ECS. Zatrzymaj się przy eksponacie, a podzielą się z Tobą autorską opowieścią.

„Wystawa mówiona” to projekt, który jest realizowany na wystawie stałej ECS, wspólna inicjatywa wolontariuszek i wolontariuszy, którzy na co dzień działają w ECS i samej instytucji, które szuka wciąż nowych i atrakcyjnych sposobów opowiadania historii.

Wiemy, że goście wystawy czerpią radość z kontaktu z żywym człowiekiem, doceniają możliwość zadania dodatkowych pytań, a nasi wolontariusze cieszą się z tych relacji, zdobywają nowe umiejętności i poszerzają wiedzę historyczną.

Kup bilet na wystawę stałą, a podczas zwiedzania zatrzymaj się przy stanowisku pracy wolontariusza. Rozpoznasz go po granatowej koszulce z napisem ECS lub Stocznia.

/ Stoczniowe kaski, sala A (1 piętro)
opowiada | Magdalena Galicka
Dołączyła do wolontariuszy „Wystawy mówionej” w ubiegłym roku. Została wolontariuszką po to, żeby więcej dowiedzieć się o Gdańsku, w którym od niedawna mieszka, a także poznać ciekawych ludzi. Interesuje się historią, szczególnie najnowszą. Dni powszednie spędza za biurkiem.
/ Magda podzieli się pasjonującą historią stoczniowych kasków.
Dopiero w latach 60. XX wieku, z uwagi na dużą liczbę wypadków w pracy, wprowadzono w Stoczni Gdańskiej obowiązek noszenia kasku. Wydano ich ponad 115 tysięcy. Zadrzyj w sali A głowę do góry, a zobaczysz morze kasków. Tak wyglądały place Stoczni Gdańskiej, gdy robotnicy gromadzili się na wiecach. Kolory kasków zmieniały się na przestrzeni lat. Jedno, co wiemy na pewno – żółte kaski to te najbardziej powszechne. Nad kolor kasku ważniejszy był umieszczony na nim numer. Dlaczego podczas strajku w sierpniu 1980 roku te numery były przez protestujących zamazywane? To bardzo ciekawa historia!

/ Przemówienie Tadeusza Mazowieckiego z 24 sierpnia 1989, sala E (2 piętro)
opowiada | Krzysztof Ciesiołkowski
Krzysztof jest licencjonowanym przewodnikiem ECS, a jednocześnie uczestnikiem wolnościowej rewolucji. W PRL był aktywnym członkiem Niezależnego Zrzeszenia Studentów w Szczecinie (1980–1981). Działał w nauczycielskim NSZZ „Solidarność” (1981) i Duszpasterstwie Nauczycieli w Gdańsku (1983–1987). Stracił pracę w Zespole Szkół Handlowych w Sopocie, gdy odmówił roli chorążego pochodu pierwszomajowego (1984). W wolnych chwilach uwielbia wypoczywać na działce.
/ Krzysztof opowie o wyjątkowym wystąpieniu Tadeusza Mazowieckiego. Tego dnia bowiem Sejm powołał dawnego opozycjonistę na urząd premiera. Po ciemnych latach komunizmu ludzie Solidarności wzięli odpowiedzialność za rządzenie Polską. Musieli budować demokratyczne państwo niemal od podstaw.
To właśnie wtedy pada m.in. słynne zdanie o „przeszłości odkreślanej gruba linią”, z którego Mazowiecki musiał tłumaczyć się przez następne lata. O czym jeszcze mówił wówczas Tadeusz Mazowiecki? Jak postrzegał rolę pierwszego niekomunistycznego rządu po II wojnie światowej? Czy dziś, po 36 latach, to exposé jest aktualne? Bardzo! „Chcę być premierem rządu wszystkich Polaków, niezależnie od ich poglądów i przekonań, które nie mogą być kryterium podziału obywateli na kategorie” – mówił Tadeusz Mazowiecki.

Zapraszamy do wysłuchania kolejnych opowieści

Wystawa mówiona

Zdjęcie: 16937Wystawa mówiona