- performans
- ogród zimowy sala wielofunkcyjna (parter) hol
- wstęp wolny
Perform[ing] Poland
„Perform[ing] Poland” to przegląd sztuki performansu, organizowany przez kilkanaście instytucji kultury w Polsce. W wydarzeniu bierze udział 18 polskich artystek młodego i średniego pokolenia, które łączą techniki aktorskie, taneczne i wokalne w nowatorskie formy performansu. Zapraszamy do ECS na cztery realizacje.
Projekt jest rozwinięciem inicjatywy „Szczeliny. Kobiety w sztukach performatywnych”, realizowanej przez Instytut Grotowskiego od 2021 roku. Na program składa się ok. 30 wydarzeń, w tym performansy, spektakle i instalacje, które odbywają się w pięciu miastach: Gdańsku, Katowicach, Krakowie, Lublinie i Warszawie.
artystki | Maria Bitka, Alina Bachara, Nat Chylińska, Weronika Fibich, Magdalena Gil, Joanna Grabowiecka-Świerszcz, Rita Jankowska, Aleksandra Kubiak, Aurora Lubos, Zuzanna Łapka, Maja Miro, Katarzyna Pastuszak, Anna Steller, Patrycja Terciak, Anita Wach, Monika Wachowicz, Karolina Wosz, Marta Zielonka
Perform[ing] Poland był już prezentowany w Budapeszcie podczas Olimpiady Teatralnej oraz na Międzynarodowym Festiwalu Sztuk Performatywnych A Part w Katowicach.
Współorganizatorem przedsięwzięcia jest Instytut im. Jerzego Grotowskiego.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.
Program wydarzenia
Anna Steller | Wszystko robisz źle
/ sala wielofunkcyjna (parter)
/ instalacja performatywna
/ 40 minut
/ dla widzów powyżej 18 roku życia (zawiera sceny nagości)
Instalacja to konfrontacja z obrazem kobiety narzuconym przez matkę, pełnym stereotypów i generacyjnych oczekiwań. Artystka celebruje życie i akceptację siebie, przeciwstawiając je stereotypom o idealnej kobiecie, zaczerpniętym z poradników i magazynów. W namiocie wypełnionym dziecięcymi zabawkami, pamiętnikami i rodzinnymi zdjęciami zaprasza widzów do intymnego kontaktu z tą przestrzenią.
Anna Steller (ur. 1979 roku, Gdańsk) | Znana performerka i laureatka licznych nagród, w tym głównej nagrody 7. Gdańskiego Biennale Sztuki oraz Dance Web na ImPulsTanz w Wiedniu. Jej prace były prezentowane na międzynarodowych festiwalach, a ona sama dwukrotnie otrzymała stypendium ministra kultury.
Studio WACHOWICZ/FRET | O K R U C H Y
/ hol główny (parter)
/ performans/instalacja
/ 45 minut
/ dla widzów powyżej 18 roku życia (zawiera sceny nagości)
To intymny performans inspirowany spotkaniem z osadzonymi kobietami oraz protestami Strajku Kobiet, który opowiada o życiu i walce kobiety. W przestrzeni kręgu ziemi, artystka tworzy instalację pełną osobistych przedmiotów związanych z pamięcią, stratą i narodzinami. W białej sukni i czerwonych butach prezentuje metaforyczne obiekty, które wyrażają różnorodne aspekty życia, jak: miłość, ewolucję, cierpienie czy walkę. Instalacja zawiera 14 obiektów powstałych z inspiracji bliskich, którzy definiowali życie w jednym słowie. Przez ciało i emocje performans wyraża doświadczenia kobiet, ich wewnętrzną siłę i niegasnący głos o wolność.
Studio WACHOWICZ/FRET | Duet twórczy, którego pierwszym projektem był „Sheol/ שְׁאוֹל” (grudzień 2021). Studio łączy teatr i performans, tworząc hybrydowe formy określane jako performatywne instalacje, seanse lub akcje. Wjego twórczości kluczową rolę odgrywa dźwięk, uwrażliwiający odbiorców na wibracje i sonoryczność każdego działania. Twórcy współpracują z artystami, którzy cenią muzyczną wrażliwość jako sposób wyrażania tego, co międzyludzkie. Prace duetu bazują na narzędziach teatralnych zakorzenionych w tradycji tragicznej, a nie dramatycznej.
Weronika Fibich, Patrycja Terciak | 13. klatka
/ hol główny (parter)
/ performans
/ 50 minut
/ dla widzów powyżej 16 roku życia
To opowieść o spotkaniu ze zdjęciami, które przez dekady zapisywały codzienność ich autora, ukazując jego sposób postrzegania świata. Odkrywanie tych fotografii budowało domniemaną historię o szczegółach jego życia i uwiecznionych przez niego momentach. Projekt bada, jak „wyrzucone” wspomnienia mogą zostać „odnalezione” przez nowych odbiorców, zapraszając ich do własnych interpretacji. Widz śledzi obecność fotografa na zdjęciach, rozważając granice między pamięcią a projekcją. Choć autor pozostaje w centrum uwagi, czuć niewidzialną obecność innej osoby, która subtelnie kieruje narracją.
Weronika Fibich | Artystka antydyscyplinarna, autorka performansów i projektów na granicy teatru, reportażu i dokumentu, związana z Ośrodkiem Teatralnym KANA w Szczecinie. Interesuje ją tematyka pogranicza, wykluczenia, pamięci i tożsamości, realizowana w przestrzeniach poza teatralnych. Od 2023 roku współprowadzi Lokatorne – miejsce działań antydyscyplinarnych.
Patrycja Terciak | Doktora sztuk plastycznych i konserwacji zabytków. Twórczyni związana z Teatrem Pinokio i Uniwersytetem Łódzkim. Jej zainteresowania obejmują liminalność, pamięć, dokumentację i sztukę trzeciej kultury.
Studio WACHOWICZ/FRET | La Fin
/ hol główny (parter)
/ instalacja performatywna
/ 40 minut
Performans dotyczy głęboko rozumianej ekologii kultury czy też – mówiąc za Jerzym Grotowskim – ekologii międzyludzkiego. To nie tylko ekologia zachowań, mikro- i makrorytuałów, lecz przede wszystkim ekologia środowiska komunikacyjnego i prawa do wyrażania siebie wobec innych, co z jednej strony stanowi fundament kultury zachodniej, jakim jest personalizm, z drugiej – nakazuje pamiętać, iż stwarzamy się każdorazowo „w” i „dzięki” kontaktowi z drugim człowiekiem.
W performansie wykorzystanych jest ok. czterdziestu początkowych, kilkusekundowych fragmentów utworów stanowiących kanon kultury muzycznej Zachodu. Działania w trakcje performansu będą swoistym aktem ablucji.
Studio Wachowicz/Fret | Duet twórczy, którego pierwszym projektem był „Sheol/ שְׁאוֹל” (grudzień 2021). Studio łączy teatr i performans, tworząc hybrydowe formy określane jako performatywne instalacje, seanse lub akcje. W ich twórczości kluczową rolę odgrywa dźwięk, uwrażliwiający odbiorców na wibracje i sonoryczność każdego działania. Współpracują z artystami, którzy cenią muzyczną wrażliwość jako sposób wyrażania tego, co międzyludzkie. Prace duetu bazują na narzędziach teatralnych zakorzenionych w tradycji tragicznej, a nie dramatycznej.