Miasto opiekuńcze

Najważniejszym wyzwaniem w polityce miejskiej jest obecnie zrozumienie mechanizmu centralności nierówności płciowych. Współczesny patriarchat został ukształtowany wraz z urbanizacją przełomu XIX i XX wieku i zakłada się na przekonaniu, iż (produkcyjna) praca mężczyzn jest bardziej wartościowa niż (reprodukcyjna) praca kobiet. Żyjemy w chwili wyczerpywania się modelu produktywizmu oraz gospodarki opartej na wzroście. W chwili obecnej kluczowe jest przejście od systemu wartości opartego na modelu produkcji do modelu dystrybucji. Zmiana ta już zachodzi, co widać chociażby w pojawieniu się nowych aktorów w przestrzeni publicznej (przedstawiciele zawodów opiekuńczych, ruchy rodzicielskie, ruchy miejskie), które za centralną kwestię uważają dyskusję na temat środków (zbiorowej) konsumpcji. Miasto XX-wieczne było areną konsumpcji, kluczowym elementem gospodarki opartej na paradygmacie wzrostu, czyli nieustającej produkcji. Zamiast miasta/gospodarki opartej na paradygmacie jednorazowości, należy wprowadzić w centrum naszej uwagi model „dbałości”, tego, co po angielsku nazywa się „maintenence”.

Miasto dbałe, to miasto funkcjonujące w modelu gospodarczym, w którym opłaca się nie tyle wytwarzać dla samego wytwarzania, ale dbać o to, co już jest. „Rewolucja opiekuńcza”, o której tu mowa, już się zaczęła – seminarium ma na celu zarysowania jej przebiegu oraz refleksję na temat tego, jaki kierunek może obrać.

osoba prowadząca | dr hab. Kacper Pobłocki, prof. UW – antropolog społeczny, wykładowca w interdyscyplinarnym Centrum Europejskich Studiów Regionalnych i Lokalnych Uniwersytetu Warszawskiego. Absolwent Uniwersytetu Środkowoeuropejskiego w Budapeszcie, University College w Utrechcie oraz stypendysta Uniwersytetu Miejskiego w Nowym Jorku. Autor książek „Kapitalizm. Historia krótkiego trwania” (Fundacja Nowej Kultury Bęc Zmiana , 2021) oraz „Chamstwo” (Wydawnictwo Czarne, 2022).