Chleb i sól reż. i scen. Damian Kocur | 2022 | dramat | 1 godz. 39 min | język: polski | K

Jest lato. Tymek, obiecujący pianista, student warszawskiego uniwersytetu muzycznego przyjeżdża do Strzelców Opolskich, swojego rodzinnego miasta. Witają go matka i młodszy brat, Jacek. Chłopak spędza wolny czas w towarzystwie dawnych znajomych. Centralnym miejscem spotkań lokalnej młodzieży jest niedawno otwarty bar z kebabem, prowadzony przez osoby pochodzenia arabskiego. Tymek staje się świadkiem wzbierającej fali wrogości między swoimi kolegami a pracownikami baru.

W reżyserskim debiucie fabularnym Damian Kocur łączy elementy dokumentu z fabułą.

„To film nie tyle o braku tolerancji, ile o przemocy jako takiej, ponieważ ona pojawia się w różnych scenach i kontekstach. Za każdym razem jest to przemoc skierowana wobec tych, którzy są potencjalnie słabsi od nas, np. dzieci lub osób, które nie są zasymilowane z resztą społeczeństwa, stanowią mniejszość. Pracownicy baru są mieszkańcami naszego kraju, po swojemu próbują się tutaj odnaleźć” – Damian Kocur o swoim reżyserskim debiucie fabularnym opowiadał PAP.

Role aktorskie reżyser powierzył osobom bez doświadczenia aktorskiego. W Tymka wcielił się młody pianista Tymoteusz Bies, znany z Konkursu Chopinowskiego, Jacka zagrał jego brat – Jacek Bies. Na ekranie zobaczymy też rapera Intruza.

Film inspirowany jest prawdziwymi wydarzeniami, jakie rozegrały się w Ełku, w noc sylwestrową z 2016 na 2017 rok.

NAGRODY
▪ Nagroda Specjalna w sekcji Orizzonti Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Wenecji (2022)
▪ Nominacja do Złotych Lwów w Konkursie Głównym Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni (2022)

SPOTKANIE Z DAMIANEM KOCUREM
Damian Kocur jest absolwentem Szkoły Filmowej im. Krzysztofa Kieślowskiego w Katowicach oraz doktorantem Szkoły Filmowej w Łodzi. W swoim dorobku ma 8 filmów krótkometrażowych, za które otrzymał ponad 100 nagród. Ostatni z nich, „Dalej jest dzień” (2020) zdobył m.in. nagrody dla najlepszego filmu krótkometrażowego na międzynarodowych festiwalach filmowych w Trieście i w Teheranie, nagrodę za najlepszy film europejski na festiwalu w Clermont-Ferrand oraz był pokazywany w nowojorskim muzeum MoMA.