- spacer subiektywny
- wystawa stała
- wstęp biletowany
-
kup bilet
Strajk! Trwa!
W rocznicę strajkowych dni z sierpnia 1980 roku zapraszamy na spacery subiektywne po wystawie stałej ECS. Dlaczego „subiektywne”? Bo przewodnikami są uczestnicy wydarzeń sprzed lat, którzy oprowadzą ścieżkami, jakie wyznaczają ich pamięć i osobista perspektywa.
Z całą pewnością zatrzymamy się przy oryginalnych Tablicach 21 Postulatów, najważniejszym obiekcie eksponowanym na wystawie stałej ECS. W Sierpniu ’80 spisano na nich żądania strajkujących i wywieszono przy stoczniowej Bramie nr 2, aby stały się publiczne. W sali A odtwarzamy ducha sierpniowej stoczni. Prezentujemy m.in. plan zakładu, na którym przedstawiono przebieg protestu, oryginalną suwnicę stoczniową – miejsce pracy opozycjonistki Anny Walentynowicz, wózek akumulatorowy służący w czasie strajku za mównicę i film przywołujący moment, gdy Lech Wałęsa ogłosił podpisanie Porozumienia Gdańskiego oraz powstanie wolnych, niezależnych związków zawodowych.
Tablice 21 Postulatów wpisano na listę programu Pamięć Świata UNESCO, promującego dokumenty o światowym znaczeniu historycznym lub cywilizacyjnym (2003).
To nasza wspólna pamięć.
/ spacer adresowany jest do osób powyżej 16 roku życia
/ bilet kosztuje tylko 12 zł → zaopatrz się online
/ spotykamy się vis-à-vis kas biletowych ECS (parter)
/ oprowadzanie potrwa ok. 60 minut
Program wydarzenia
Lech Dymarski
Filolog, scenarzysta. W sierpniu 1980 zaangażował się w zbiórkę pieniędzy dla strajkujących stoczniowców oraz podpisał list otwarty intelektualistów poznańskich popierających postulaty stoczniowców.
Od połowy lat 70. XX wieku współpracował z Komitetem Obrony Robotników. Do Solidarności przystąpił we wrześniu 1980, został rzecznikiem prasowym Prezydium Międzyzakładowego Komitetu Założycielskiego w Poznaniu, a następnie członkiem Krajowej Komisji Porozumiewawczej (KKP). W marcu 1981 podjął działalność w Wielkopolskim Komitecie Obrony Więzionych za Przekonania. Cztery miesiące później wybrano go do Prezydium Zarządu Regionu Wielkopolska, w którym odpowiadał za kontakty z KKP. Brał udział w I Krajowym Zjeździe Delegatów NSZZ „Solidarność”. Został członkiem Komisji Krajowej. Internowany po wprowadzeniu stanu wojennego, w odosobnieniu przebywał do października 1982. Brał udział w zakładaniu Międzyzakładowej Rady Solidarności i został jej przewodniczącym (1984–1989). Był redaktorem i wydawcą „Komunikatu”.
Antoni Pawlak
Poeta, publicysta i urzędnik samorządowy. Uczestnik strajku sierpniowego w Stoczni Gdańskiej im. Lenina.
Miał 20 lat, gdy rozlepiał w Gdańsku ulotki z wezwaniem do bojkotu wyborów do Sejmu, za co został aresztowany i skazany. Współpracował z Niezależną Oficyną Wydawniczą NOWA, wszedł w skład redakcji „Pulsu”, współpracował z „Zapisem” i „Biuletynem Informacyjnym KSS »KOR«”. Bywał w Salonie Walendowskich, artystyczno-politycznej świetlicy wolnej myśli i kultury niezależnej, mieszczącej się w prywatnym mieszkanie nr 35 przy Puławskiej 10 w Warszawie. We września 1980 przystąpił do Solidarności. Pracował w Komisji Kultury Regionu Mazowsze, w redakcji „IKS. Informatora Kulturalnego Solidarności” i w Biurze Prasowym I Krajowego Zjazdu Delegatów NSZZ „Solidarność”. Był współzałożycielem i redaktorem „Głosu Wolnego”. Po wprowadzeniu w Polsce stanu wojennego został internowany, na wolność wyszedł w lipcu 1982 i nadal współpracował z podziemnymi wydawnictwami. W 1989 dołączył na cztery lata do redakcji „Gazety Wyborczej”.
Joanna Szczęsna
Dziennikarka, reporterka i pisarka. W sierpniu 1980 uczestniczyła w strajku w Stoczni Gdańskiej im. Lenina, była współautorką strajkowego kalendarium „Polski sierpień”.
Z opozycją demokratyczną związała się w 1968. W tym samym roku uczestniczyła w strajku okupacyjnym na Uniwersytecie Łódzkim. Działała w niejawnej organizacji Ruchu i redagowała podziemny biuletyn „Informator”. Po rozbiciu tej grupy dziewięć miesięcy spędziła w areszcie, skazano ją na karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania i usunięto z uczelni. Ostatecznie ukończyła polonistykę na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim.
Udzielała pomoc represjonowanym robotnikom z Radomia (1976). Współpracowała z Komitetem Obrony Robotników. Była członkinią redakcji „Biuletynu Informacyjnego” KOR. Pracowała jako asystentka korespondenta radia zachodnioniemieckiego w Warszawie (1977–1981). Współorganizowała Agencję Prasową Solidarności i była redaktorką „AS-a. Magazynu pism związkowych i zakładowych”. Od powstania związana z „Tygodnikiem Mazowsze”, przygotowywała pierwszy numer, który nie ukazał się w związku z wprowadzeniem stanu wojennego. Ukrywała się, zatrzymana przesiedziała w odosobnieniu trzy miesiące. Od 1989 związana z „Gazetą Wyborczą”.