Był czas w początkach istnienia Europejskiego Centrum Solidarności, instytucja nie miała wtedy jeszcze stałej siedziby, gdy wystawy czasowe były głównymi ambasadorami polskiej historii Solidarności w kraju i za granicą. Wystawy na ulicach Berlina, Brukseli, Bukaresztu, Caracas, Liverpoolu, Mediolanu, Oslo, Paryża, Rygi, Rzymu, Sofii, Tallina, Wilna… Dzięki wystawom powojenna trudna historia wschodniej części kontynentu mogła docierać również do Europejczyków spoza żelaznej kurtyny.
Wystawy czasowe obecnie dopowiadają narrację wystawy stałej. Towarzyszą wspomnieniom ważnych momentów współczesnej historii, reagują na wyzwania współczesnego świata. Prezentują ważne postaci. Śledzą relację sztuki i czasu, w którym się ona rodzi, prezentując twórczość artystów niezależnych. Pozwalają skupić się na detalu pojedynczego obiektu, co pozwala na jeszcze bliższą relację z widzem przez zajęcia edukacyjne czy oprowadzania kuratorskie.