SUBIEKTYWNY SPACER PO WYSTAWIE STAŁEJ ECS
termin | 31 sierpnia, sobota, godz. 11.00, 14.00
miejsce | ECS, wystawa stała
zbiórka | w ogrodzie zimowym przy wielkim długopisie
wstęp | wolny + rezerwacja wejściówek poniżej
Pierwsze protesty wybuchły już w lipcu 1980 roku, m.in. w zakładach lotniczych w Mielcu, zakładach metalurgicznych w Poznaniu i przedsiębiorstwie transportowym w Tarnobrzegu. Strajkowało ok. 80 tys. osób w 177 zakładach pracy. Robotnicy nie godzili się na podwyżki cen mięsa i wędlin, wprowadzone przez ekipę Edwarda Gierka. „Nieuzasadnione przerwy w pracy” – uspakajała prasa podporządkowana rządzącym. Protest uciszyły obietnice podwyżek płac.
Sierpień przyniósł kolejną falę strajków. 14 sierpnia 1980 roku od stanowisk pracy na wezwanie pomysłodawców protestu – Jerzego Borowczaka, Bogdana Borusewicza, Bogdana Felskiego, Ludwika Prądzyńskiego i Lecha Wałęsy– odeszli robotnicy Stoczni Gdańskiej im. Lenina. Protest obejmował kolejne przedsiębiorstwa. W stoczni utworzono Międzyzakładowy Komitet Strajkowy (MKS), który zrzeszał delegatów protestujących zakładów. Przewodniczącym MKS został Lech Wałęsa, a w skład prezydium weszli działacze Wolnych Związków Zawodowych. Spisano 21 postulatów, pierwszym i najważniejszym było utworzenie niezależnych od władzy i pracodawców związków zawodowych.
W całej Polsce strajkowało już ok. 350 zakładów. Władze – starając się złamać solidarność strajkujących – prowadziły rozmowy z komitetami strajkowymi w każdym zakładzie z osobna.
Co było dalej? Zapraszamy na spotkanie ze świadkami tych wydarzeń!
• Na szlak wyrusza 35-osobowa grupa, co umożliwia dialog z przewodnikiem.
• Zwiedzanie potrwa ok. 1,5 godz.
• Oprowadzanie odbywa się w języku polskim.
• Jeśli zaistnieją nieoczekiwane przeszkody w przeprowadzeniu spaceru subiektywnego, ECS zastrzega sobie prawo do odwołania oprowadzania, o czym osoby zarejestrowane zostaną powiadomione drogą e-mailową do godz. 20 w dniu poprzedzającym wydarzenie.
11.00 | JERZY BOROWCZAK
Najmłodszy wśród współorganizatorów strajku w Stoczni Gdańskiej im. Lenina w sierpniu 1980 roku. Miał wówczas zaledwie 23 lata, roczny staż pracy w stoczni i opozycyjną przeszłość w Wolnych Związkach Zawodowych Wybrzeża. W trakcie strajku został bliskim współpracownikiem Lecha Wałęsy. Po powołaniu NSZZ „Solidarność” sprawował funkcję wiceprzewodniczącego komisji zakładowej związku z Stoczni Gdańskiej. Po wprowadzeniu stanu wojennego został dyscyplinarnie zwolniony, pracował w gdańskiej Spółdzielni Pracy Usług Wysokościowych.
14.00 | BOGDAN LIS
Współautor 21 postulatów strajkowych i sygnatariusz Porozumienia Gdańskiego.
Od 1978 roku współpracował z Komitetem Założycielskim Wolnych Związków Zawodowych Wybrzeża. W sierpniu 1980 roku organizował strajk w Elmorze i stanął na czele Komitetu Strajkowego. Dołączył do Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego w Stoczni Gdańskiej i objął w nim stanowisko zastępcy przewodniczącego. Delegat na I Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność”. Po wprowadzeniu stanu wojennego organizował solidarnościowe podziemie.
miejsce | ECS, wystawa stała
zbiórka | w ogrodzie zimowym przy wielkim długopisie
wstęp | wolny + rezerwacja wejściówek poniżej
Pierwsze protesty wybuchły już w lipcu 1980 roku, m.in. w zakładach lotniczych w Mielcu, zakładach metalurgicznych w Poznaniu i przedsiębiorstwie transportowym w Tarnobrzegu. Strajkowało ok. 80 tys. osób w 177 zakładach pracy. Robotnicy nie godzili się na podwyżki cen mięsa i wędlin, wprowadzone przez ekipę Edwarda Gierka. „Nieuzasadnione przerwy w pracy” – uspakajała prasa podporządkowana rządzącym. Protest uciszyły obietnice podwyżek płac.
Sierpień przyniósł kolejną falę strajków. 14 sierpnia 1980 roku od stanowisk pracy na wezwanie pomysłodawców protestu – Jerzego Borowczaka, Bogdana Borusewicza, Bogdana Felskiego, Ludwika Prądzyńskiego i Lecha Wałęsy– odeszli robotnicy Stoczni Gdańskiej im. Lenina. Protest obejmował kolejne przedsiębiorstwa. W stoczni utworzono Międzyzakładowy Komitet Strajkowy (MKS), który zrzeszał delegatów protestujących zakładów. Przewodniczącym MKS został Lech Wałęsa, a w skład prezydium weszli działacze Wolnych Związków Zawodowych. Spisano 21 postulatów, pierwszym i najważniejszym było utworzenie niezależnych od władzy i pracodawców związków zawodowych.
W całej Polsce strajkowało już ok. 350 zakładów. Władze – starając się złamać solidarność strajkujących – prowadziły rozmowy z komitetami strajkowymi w każdym zakładzie z osobna.
Co było dalej? Zapraszamy na spotkanie ze świadkami tych wydarzeń!
• Na szlak wyrusza 35-osobowa grupa, co umożliwia dialog z przewodnikiem.
• Zwiedzanie potrwa ok. 1,5 godz.
• Oprowadzanie odbywa się w języku polskim.
• Jeśli zaistnieją nieoczekiwane przeszkody w przeprowadzeniu spaceru subiektywnego, ECS zastrzega sobie prawo do odwołania oprowadzania, o czym osoby zarejestrowane zostaną powiadomione drogą e-mailową do godz. 20 w dniu poprzedzającym wydarzenie.
11.00 | JERZY BOROWCZAK
Najmłodszy wśród współorganizatorów strajku w Stoczni Gdańskiej im. Lenina w sierpniu 1980 roku. Miał wówczas zaledwie 23 lata, roczny staż pracy w stoczni i opozycyjną przeszłość w Wolnych Związkach Zawodowych Wybrzeża. W trakcie strajku został bliskim współpracownikiem Lecha Wałęsy. Po powołaniu NSZZ „Solidarność” sprawował funkcję wiceprzewodniczącego komisji zakładowej związku z Stoczni Gdańskiej. Po wprowadzeniu stanu wojennego został dyscyplinarnie zwolniony, pracował w gdańskiej Spółdzielni Pracy Usług Wysokościowych.
14.00 | BOGDAN LIS
Współautor 21 postulatów strajkowych i sygnatariusz Porozumienia Gdańskiego.
Od 1978 roku współpracował z Komitetem Założycielskim Wolnych Związków Zawodowych Wybrzeża. W sierpniu 1980 roku organizował strajk w Elmorze i stanął na czele Komitetu Strajkowego. Dołączył do Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego w Stoczni Gdańskiej i objął w nim stanowisko zastępcy przewodniczącego. Delegat na I Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność”. Po wprowadzeniu stanu wojennego organizował solidarnościowe podziemie.