Wykład 5

   
ALAIN TOURAINE
Od narodowych do globalnych ruchów społecznych
20 maja 2011

 
Nietypowy charakter ruchu, który przejawiał się ogromnymi rozmiarami mobilizacji i tworzeniem się podmiotowości obywatelskiej to, według Touraine’a, czynnik wyróżniający polską Solidarność na tle innych ruchów drugiej połowy XX wieku. Temat podmiotowości jednostkowej stał się podstawą do sformułowania koncepcji socjologii wolności, która miałaby wyjść naprzeciw potrzebie wypracowania nowego paradygmatu w naukach społecznych. Diametralna zmiana struktury społeczeństw wymaga dziś nowego języka, który dostrzeże siłę pojawiających się nowych aktorów społecznych i moralnej podmiotowości ludzi. Aktorzy ci to rzesze niezadowolonych, które wzięły odpowiedzialność za siebie i za odnowę kultury politycznej w imię prawa do posiadania praw – zgodnie z tezą Hannah Arendt, która dla Touraine’a staje się kluczem interpretacyjnym nowej sytuacji społecznej.

Alain Touraine to jeden z najwybitniejszych znawców ruchów społecznych na świecie, twórca i wieloletni dyrektor Centrum Analizy i Interwencji Socjologicznej w paryskiej École des Hautes Études en Sciences Sociales, a także członek zagraniczny Polskiej Akademii Nauk. Jest przedstawicielem socjologii działania i twórcą metody interwencji socjologicznej, w której badacz staje się mediatorem między działaczami badanego ruchu społecznego. Zasłynął m.in. z badań polskiej Solidarności pt. Solidarność. Analiza ruchu społecznego 1980-1981 (2010). W ostatnich latach w Polsce opublikowano jego: Samotworzenie się społeczeństwa (2010), O socjologii (2010), Myśleć inaczej (2011) oraz Po kryzysie (2012).
 
Zobacz też ALAIN TOURAINE: „Solidarność. Analiza ruchu społecznego 1980–1981” – publikacja Wydawnictwa ECS w cyklu Idea Solidarności